Valentínusardagurinn

Ég var ekki búin að vafra lengi um netið í morgun þegar röflandi fólk varð á vegi mínu. Í dag, 14. febrúar, taka æði margir tuðarar sér kærkomið frí frá nöldri yfir moggabloggsauglýsingum eða Spaugstofunni og nöldra þar til þeir fá sigg á fingurna yfir Valentínusardeginum.

Fólk fullyrðir að siðurinn, eins og allt annað illt í heiminum, sé kominn beinustu leið frá Ameríku. Þrátt fyrir að að bent sé á þá augljósu rangfærslu hægir það ekki einu sinni á kvabbinu. Nafn Valdísar Gunnardóttur útvarpskonu er oft nefnt í framhjáhlaupi og fullyrt að hún ásamt fégráðugum blómabændum hafi komið þessum sið á hér á landi. Fyrirsjáanlegustu tuðararnir nefna daginn jafnvel Valdísardaginn. 

Ég veit ekki hvort að Valdís sé enn á prósentum fyrir að innleiða þennan sið hjá blómabúðum sem eiga það yfirleitt allar sameiginlegt að berjast í bökkum. En líklega sjá hinir neikvæðu netverjar hana fyrir sér þeysast um heiminn á  blómaskreyttri einkaþotu, íklædd engu nema loðfeldi, sötrandi kampavín með Hemma Gunn. Þið vitið, eins og von er og vísa hjá öllum blómabændum landsins.

Sjálfri er mér nákvæmlega sama um Valentínusardaginn. Hann hefur ekkert gildi fyrir mér en ekki ætla ég að pirra mig á því að einhverjir kjósi að halda upp á hann. Alveg eins og mér er sama þó fólk fái sér drátt í tilefni afmælis Ólafs Ragnars Grímssonar,  fari út að borða á þjóðhátíðardegi Finna, éti ónýtan mat á bóndadaginn eða kaupi sér sápu í tilefni jólanna.

Athugasemdir

[Fröken M, 15.2.2008 kl. 08:11]

Það gleymdist ekki frekar en fyrri daginn.

[Helga Þórey (IP-tala skráð) 16.2.2008 kl. 16:05]

mér þykir það stórkostlegt lán þegar ég rekst á aðra manneskju sem er komin leið á ameríkuhatri kókdrekkandi netfíkla.

ég vil benda þér á grein vinkonu minnar um málið: www.unnur.klaki.net

takk fyrir mig.